Het Eiland Noirmoutier
L’Ile de Noirmoutier
40 kilometer stand
Le bois de la Chaize
Diverse natuurgebieden
HET EILAND NOIRMOUTIER
Het is verbonden met het vasteland via een overstroombare weg genaamd de Gois en sinds 1971 via een brug. De lengte is ongeveer 18 km.
Het eiland wordt vaak “het eiland van de mimosa’s” genoemd vanwege het zachte klimaat waardoor de mimosa’s er in de winter kunnen groeien en bloeien. Op het eiland vind je zoutmoerassen, duinen en groene eikenbossen.
NATUURRESERVAAT DES MARAIS DE MULLEMBOURG
De 48 hectare van de Marais de Müllembourg, die in de vorige eeuw gewonnen werden van de zee, zijn het toevluchtsoord van vele dier- en plantensoorten. De inpolderingswerken die deze moerassen creëerden aan het begin van de 19e eeuw werden gedaan door Jean-Cornil Jacobsen. De bescherming wordt verzekerd door de dijk vernoemd naar Jacobsen, die tussen 1810 en 1813 werd gebouwd door meer dan 300 arbeiders. Naast de creatie van zoutmoerassen, maakte deze dijk het mogelijk voor schepen om tegen de wind in, naar de haven te varen. Aan het einde van de Jacobsen pier bevindt zich het zestiende-eeuwse Larron fort dat de ingang van de toegangsgeul naar de haven verdedigde. Deze moerassen zijn het toevluchtsoord van vogels vanwege hun rijkdom aan voedsel.
LE BOIS DE LA CHAIZE
Van noord naar zuid, met uitzicht op de grote Atlantische Oceaan, zijn er alleen maar duinen, fijne zandstranden en rustige kreken omgeven door immense pijnbomen. De bossen zijn de trots van het eiland. De meest bekende: le Bois de La Chaize. Zijn bekendheid komt deels door het bos van steeneiken, pijnbomen en aardbeibomen, maar vooral door de mimosa’s die er in de winter bloeien: een prachtig spektakel dat heeft bijgedragen aan de bekendheid van het eiland. In de vorige eeuw vormde het de kiem van een badplaats waar enkele zeldzame vakantiehuizen werden gebouwd. Vandaag de dag bevinden zich hier ongetwijfeld de mooiste huizen van Noirmoutier, omringd door dit groene juweeltje. Villa’s gebouwd aan het einde van de 19e eeuw, die voornamelijk toebehoorden aan de rijken van Nantes, tonen hun verfijnde daken, felle kleuren en bewerkte gevels. Een oude badplaatsstijl die moeilijk elders aan de kust te vinden is. Ook een bezoek waard zijn de stranden van Les Dames, Anse Rouge en Les Souzeaux.
L’ÎLE AUX PAPILLONS
Ontdek de levenscyclus van de vlinder en bekijk hoe ze uitkomen uit de pop in de uitbroedkast: dat is wat L’Ile Aux Papillons te bieden heeft! In het hart van de grootste volière van Frankrijk, met een vaste temperatuur van 26°C, wandelt u tussen honderden exotische vlinders die vrij rondvliegen tussen tropische planten en bloemen. Verschillende honderden vlinders van zestig verschillende soorten uit alle hoeken van de wereld (Madagaskar, Kenia, Madagascar, de Filipijnen…) bewegen zich in een kas met een gereconstrueerd tropisch klimaat (vochtigheidsgraad tussen 70% en 90%). Een documentaire film toont de stadia van de transformatie van het leven van een vlinder, van ei tot rups en cocon tot uiteindelijk vlinder. U kunt deze stadia trouwens bekijken bij de ingang van de kas, in de uitbroedkast – een soort kraamkamer – en de mooiste exemplaren zien die in de volière hebben geleefd, waarvan de vormen en kleuren wedijveren om originaliteit
DE HAVEN VAN L’HERBAUDIÈRE
Aan het einde van de 19e eeuw werd een baai aangelegd en in de loop van de tijd is daaruit de haven van L’Herbaudière ontstaan, nu de enige haven op het eiland die toegankelijk is bij laag water. Ze zijn hier gespecialiseerd in de visserij op zeepaling, baars en inktvis. Later werd er een grote jachthaven aan toegevoegd. De zeemansbegraafplaats achter de kerk biedt een interessant uitzicht. Verderop in zee is het eiland Pilier te zien, waar twee vuurtorens en een fort te bewonderen zijn, gebouwd door de bewoners van Nantes om zich te beschermen tegen de Normandische plunderingen in 1710.
HET NATUURRESERVAAT VAN DE POLDER VAN SEBASTOPOL
De polder van Sebastopol is sinds 2008 geclassificeerd als een regionaal natuurreservaat. Gelegen ten noorden van de passage du Gois in Barbâtre, is het 4 km lang en 600 m breed, en biedt het 132 hectare pure natuur. Als beschermd gebied is het een waar toevluchtsoord voor talrijke dieren, vogels, insecten en planten die er gedijen. De polder van Sebastopol is een prachtig gebied dat ontdekt kan worden via een wandeling van 3,2 km. Het werd gebouwd volgens de techniek van de Nederlandse polders. De werken werden in 1856 voltooid. Als laatste polder op het eiland, dankt het zijn naam aan de beroemde slag om Sebastopol, die in 1855 werd gewonnen door de Frans-Engelse troepen tijdens de Krimoorlog. In 1978 bezwijkt de slecht onderhouden dijk onder de druk van de golven en wordt een groot deel van de polder overstroomd. De met zout doordrenkte grond verbiedt elke teelt gedurende meerdere jaren. Het District van het eiland Noirmoutier verwerft de polder in 1986 en begint aan een uitgebreid restauratieprogramma, bodemherstructurering en behoud van het ecosysteem.